سرگرمی,اجتماعی,آموزشی

گرین کارت، یکی از آسان ترین روش ها برای مهاجرت و زندگی در آمریکا که آمال میلیون ها شهروند در سراسر  جهان است، سالانه ۵۵ هزار خوش شانس را رهسپار ایالات متحده میکرد. آن هم بر اساس شانس و اقبال که در سال های اخیر، سیستم قرعه کشی اینترنتی جایگزین نامه نگاری های دهه نود شده است.

در این سیستم، مهم نیست که شما چه سوادی دارید، چه تحصیلاتی دارید، چه سابقه شغلییدارید، سطح زبان انگلیسی شما چطور است و اصلا برای چه هدفی عازم آمریکا خواهید بود. هیچی اهمیت ندارد و شما باید یک قطعه عکس مناسب با یک فرم اینترنتی را درست پر کنید. همین! ده ها هزار هموطن در چند دهه اخیر با همین بخت و اقبال، رهسپار سرزمین فرصت‌های طلایی شدند.

اما رییس جمهور جنجالی آمریکا، میخواهد در سال ۲۰۱۹، گرین کارت را هم به فهرست موضوعاتی که در دوران ریاست جمهوریش، تحت نظر دارد، اضافه کند. نظر او، موافقان و مخالفانی دارد. هنوز نظر کنگره جذب نشده و رای  گیری  روی آن صورت نگرفته است.  رئیس‌جمهوری آمریکا روز پنجشنبه هفته گذشته طرح تغییر قوانین مهاجرتی آمریکا را برای کاهش قابل توجه مهاجران به آمریکا ارایه کرد.

دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا در طرح جدید به دنبال افزایش مهاجران متخصص با مهارت بالا از ۱۲‌درصد به ۵۷‌درصد است، اما در عین حال مهاجرت پیوسته خانواده از ۶۶‌درصد به ۳۳‌درصد کاهش می‌یابد. این طرح به دنبال پایان بخشیدن به سیستم «لاتاری» است که سالانه حدود ۵۵‌هزار نفر از کشورهای مختلف از طریق این سیستم (merit based) وارد آمریکا می‌شدند.

در این طرح اشاره‌ای به ویزاهای کاری موقت نشده است، همچنین یک مقام آمریکایی اعلام کرد که براساس سیاست‌های جدید، در روند اعطای پناهندگی به پناهجویان تغییری ایجاد نمی‌شود. طرح جدید مهاجرتی‌ رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا از هم‌اکنون انتقاد دموکرات‌ها و فعالان حقوق مهاجران را در پی داشته است.

سوئد، پاتوق دانشجویان و محققان ایرانی در سرزمین های سرد شمال اروپا، دهه ها مقصد تحصیلی صدها هزار دانشجوی ایرانی مشتاق به تحصیل رایگان در خارج از کشور بود و امروزه تنها دانشجویان واجد شرایط مقطع دکترا قادر هستند که با بورس تحصیلی سخاوت مندانه دانشگاه های سوئدی، لذت تحصیل رایگان در برترین دانشگاه های قاره سبز را را تجربه کنند و کرون بالای ۱۳۰۰ تومانی، دیگر فرصت تحصیل ارزان قیمت را به دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد نمی دهد. استکهلم که از آن به عنوان پایتخت اسکاندیناوی یاد میکنند، یکی از پایتخت های سبز جهان است که شاهد حضور ده ها هزار شهروند ایرانی بوده که جمعیت خارجی قابل ملاحظه ای را در این شهر به خود اختصاص داده اند.

سنگاپور، غول فناوری آسیا و یکی از کشور های فعال در عرصه اقتصاد دانش بنیان است. کشوری که اکنون ۳ دانشگاه در فهرست ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان دارد. حتی جلوتر از سوئد و سوییس و کانادا. حتی جلوتر از فرانسه و ژاپن. چه شد که یک از داغون ترین کشورهای جنوب شرق آسیا در ۶۰ سال گذشته، اکنون یکی از غول های اقتصاد و فناوری جهان است و دانشجویان بین المللی، آرزوی تحقیق و تحصیل در مراکز آکادمیک و فناورانه آن را در سر می پرورانند؟

سنگاپور را یکی از برندگان خصوصی سازی واقعی در جهان می دانند. خصوصی سازی، سیاستی دراز مدت است که می تواند با ایجاد تحول در ساختار اقتصاد کشور، روی زندگی مردم عادی  تاثیر زیادی بگذارد. یکی از کشورهایی که تجربه خصوصی سازی را در دهه اخیر با موفقیت اجرا کرده، سنگاپور است. کشوری که امروزه به عنوان یکی از پیشرفته ترین  اقتصادهای بازار آزاد دنیا شناخته می شود و از فضای اقتصادی عاری از فساد و نیز تولد ناخالص داخلی بالا بهره می برد. داستان خلاصه خصوصی سازی یک غول را در گزارش امروز روزیاتو بخوانید. به امید آنکه خصوصی سازی در این عصر ۱۴۰۰ با الهاماتی از غول های خصوصی سازی جهان، تسریع و تسهیل شود.

گالری تریتیاکوف مسکو را باید یکی از زیبا ترین و بزرگ ترین موزه های هنری و از مقصدهای گالری گردی پایتخت تزارها برشمرد. جایی که در محیطی دیدنی با معماری و دکوراسیون پر نقش و نگار، به ضیافت آثار هنری تاریخی و مجلل عصر تزارها می رویم. مسکو و سنت پترزبورگ (خوشگل ترین شهر قاره سبز) را در فهرست مقصدهای گردشگری هیجان انگیز جهان قرار داده اند و به همین خاطر توصیه می شود اگر در آینده نزدیک به فکر برنامه ریزی یک سفر مجلل و پر خاطره به کشورهای اطراف ایران هستید، سفر به میزبان جام جهانی ۲۰۱۸ را فراموش نکنید که هم فال است و هم تماشا و برای دانشجویان هنر، یک case study فوق العاده.

این موزه در سال ۱۸۵۶ میلادی توسط یک فعال تجاری معروف به نام پائول تریتیاکوف تاسیس شد و علاقه زیادی به جمع آوری آثار هنری داست. او موزه ای که بعدها احداث کرد را به دولت واگذار کرد و این موزه ملی شد. از سال ۱۸۹۲ میلادی تا کنون بیش از یکصد سال است که اقدام نیکوکارانه تریتیاکوف در جمع آوری و نمایش آثار هنری، میلیون ها گالری گرد را به نگارخانه وی کشانده است.

مناقشه تعیین خط بستر و سهم آبی کشورها در دریای خزر سال‌ها‌ست که به یک چالش جدی میان کشورهای حاشیه این دریا بدل شده است. مسئله‌ای که به ویژه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ و تغییر وضعیت بازیگران حاضر در این مجادله از ۲ به ۵ شرایط پیچیده‌تری را پدید آورده است.

اما موضوع امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، به‌ویژه در روزهای گذشته به یک مساله ملی‌ نزد بسیاری از شهروندان تبدیل شده؛ جایی که مردم نگرانند دولت نتواند از حقوق «ملت» در دریای خزر دفاع کند. این در حالیست که افراد صرف نظر از تخصص، دانش و میزان مطالعه، خود را در جایگاه مدعی قرار می‌دهند و مذاکره کنندگان، دیپلمات‌ها، وزارت خارجه، دولت و حتی کل نظام سیاسی ایران را به اتهام آنچه آنها «خیانت علیه منافع ملی ایران زمین» می‌خوانند به باد انتقاد تهمت و دشمنام می‌بندند.

این موضوع به شکل غیر عادی‌ای عمومیت پیدا کرده است. بسیاری از رسانه‌های داخل و خارج ایران هم در ساعت‌های قبل و بعد از امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، با انتشار تحلیل و مصاحبه و کارتون و کاریکاتور، خشم خود را نسبت به «آب رفتن سهم ایران در دریای خزر» ابراز کردند.

این حجم از توجه مردم همیشه در صحنه ایران‌زمین ما را بر آن داشت تا نکاتی جالب و خواندنی در مورد دریای خزر را به اطلاع کاربران برسانیم تا کسانی که مدعی حق‌گیری هستند دست‌کم با ویژگی‌های بزرگ‌ترین دریاچه جهان تا حدی آشنا شوند.

برای این منظور در ادامه همراهمان باشید.